“Qanun” nəşriyyatı Mahir N. Qarayevin “Poetik silsilələr toplusu” adlanan yeni kitabını nəşr edib.
Topluya beş poetik silsilə və iki poetik traktat daxil edilib.
“Media forum” saytı şairin “Yerin-göyün Tanrısı” adlı poetik traktatından bir parçanı oxuculara təqdim edirik.
Sən – başqasan,
Mən – başqayam;
Mənim yerim ayaqdadır, Sən – başdasan!
Sən bəndənin Allahısan,
Mən Allahın bəndəsi;
Sən – Tanrısan, Mən – bir qara qarışqayam...
Özün seçdin bu yolu Sən,
bu yol – Sənin yolundur;
yol üstündə hər nə varsa, qolubağlı qulundur...
Qolubağlı bir qulunam,
dayanmışam yolunda –
gözləyirəm, Tanrı gəlib yoldan haçan keçəcək;
Uzaqbaşı gəlməyəcək,
keçməyəcək bu yoldan,
keçəndə də öz qulunu tapdayacaq, keçəcək...
Mən – Allahın bəndəsiyəm,
Sən – bəndənin Allahı;
Tanrısına qul olanın nə azarı, nə dərdi?!
İndi durub nə deyəsən,
neyləyəsən Sən axı?! –
özün seçdin bu yolu Sən, özün kəsdin bu şərti...
Şahə qalxmış at kimisən,
dəmir nalın pud kimi –
dırnağından od tökülür hər yala, hər yalmana;
Ürəyimdə çat kimisən,
kürəyimdə yük kimi –
ilan kimi dil çıxarıb mənəm sənə yalmanan...
Sən – tapdayıb ucalansan,
Mən – tapdanıb kiçilən,
kiçildikcə içimdəki tifil Tanrı filləşir;
Qarışqaya dönən filəm
ayağın altında mən –
ayağının altına bax, gör əlinə nə keçir...
Gör əlinə nə keçəcək
qarışqadan, ya fildən –
bəs gözünə özün boyda Tanrı dəysə qəfildən?!
Topluya beş poetik silsilə və iki poetik traktat daxil edilib.
“Media forum” saytı şairin “Yerin-göyün Tanrısı” adlı poetik traktatından bir parçanı oxuculara təqdim edirik.
Sən – başqasan,
Mən – başqayam;
Mənim yerim ayaqdadır, Sən – başdasan!
Sən bəndənin Allahısan,
Mən Allahın bəndəsi;
Sən – Tanrısan, Mən – bir qara qarışqayam...
Özün seçdin bu yolu Sən,
bu yol – Sənin yolundur;
yol üstündə hər nə varsa, qolubağlı qulundur...
Qolubağlı bir qulunam,
dayanmışam yolunda –
gözləyirəm, Tanrı gəlib yoldan haçan keçəcək;
Uzaqbaşı gəlməyəcək,
keçməyəcək bu yoldan,
keçəndə də öz qulunu tapdayacaq, keçəcək...
Mən – Allahın bəndəsiyəm,
Sən – bəndənin Allahı;
Tanrısına qul olanın nə azarı, nə dərdi?!
İndi durub nə deyəsən,
neyləyəsən Sən axı?! –
özün seçdin bu yolu Sən, özün kəsdin bu şərti...
Şahə qalxmış at kimisən,
dəmir nalın pud kimi –
dırnağından od tökülür hər yala, hər yalmana;
Ürəyimdə çat kimisən,
kürəyimdə yük kimi –
ilan kimi dil çıxarıb mənəm sənə yalmanan...
Sən – tapdayıb ucalansan,
Mən – tapdanıb kiçilən,
kiçildikcə içimdəki tifil Tanrı filləşir;
Qarışqaya dönən filəm
ayağın altında mən –
ayağının altına bax, gör əlinə nə keçir...
Gör əlinə nə keçəcək
qarışqadan, ya fildən –
bəs gözünə özün boyda Tanrı dəysə qəfildən?!