Unutmağa başlamışam
sükut sən yoxsan gerçəyini
çırpandan bəri üzümə
...Səhər pərdələr yellənir küləyə
pəncərələr açılır
küləyə, şəhərə
Şəhərdə payızdı-
yəni ayrılıqlar zamanı
Payızdı və sən yoxsan
Hər gün iki dəfə baxıram aynaya
özümə gülmək və
otağımı kənardan görmək üçün
Dodaq boyası ilə
adını yazıram güzgünün səthinə
üstündən silirəm dönə-dönə
Yenə, yenə də
sən yoxsan
Şəhər-unutmaq məkanı
əyri binalar, qurumuş ağaclar
hamını,
hər şeyi çıxarır yaddan.
Elə mən də bayaqdan
xatırlamağa çalışıram
kim idi, kim idi yox olan...
sükut sən yoxsan gerçəyini
çırpandan bəri üzümə
...Səhər pərdələr yellənir küləyə
pəncərələr açılır
küləyə, şəhərə
Şəhərdə payızdı-
yəni ayrılıqlar zamanı
Payızdı və sən yoxsan
Hər gün iki dəfə baxıram aynaya
özümə gülmək və
otağımı kənardan görmək üçün
Dodaq boyası ilə
adını yazıram güzgünün səthinə
üstündən silirəm dönə-dönə
Yenə, yenə də
sən yoxsan
Şəhər-unutmaq məkanı
əyri binalar, qurumuş ağaclar
hamını,
hər şeyi çıxarır yaddan.
Elə mən də bayaqdan
xatırlamağa çalışıram
kim idi, kim idi yox olan...