Keçid linkləri

2024, 23 Dekabr, Bazar ertəsi, Bakı vaxtı 13:20

Vasif Süleyman. Şeirlər


-

BU ÖMRÜ

Beş addımdı əvvəliylə axırı,
Görürsənmi bəxti yatan bu ömrü.
Halal etdim, kim götürür, götürsün,
Yaşanmamış başa çatan bu ömrü.

Eh, nə imiş bir sevginin bədəli,
Olan-oldu - ya ağıllı, ya dəli.
Bir çöpündən yapışıbdı yad əli,
Viran etdi halal butam bu ömrü.

Bəzəyi yox, nə aldan, nə qumaşdan,
Uçub getdi içimdəki təlaşdan.
Dəli sevgim kəsirdisə o başdan,
Uzadaydı bəlam, xatam bu ömrü.

Necə gəlib-getdiyini yaş ansa,
Bel bağladım ya qismətə, ya şansa.
Əməllicə ömürüydü yaşansa,
Bacarmadım əldə tutam bu ömrü.

Qucaq açmaz mənim kimi miskinə,
Yanmadısa, isinərmi tüstünə.
Yıxılmazdı… dağlar çöksə, üstünə,
Necə yıxdın vallah matam, bu ömrü…


DİNDİRƏ

Gələ, çaşqın ömrün sarvanı, bir gün,
Keçdiyim cığırı, izi dindirə.
Əlləri havalı, ürəyi küskün,
Baxışı allana, gözü dindirə.

Həsrətə üz tutduq hansı həvəsnən,
Gələrmi təzədən ilahi səsnən.
Odlu ürəyinən, isti nəfəsnən,
Canımda yurd salan buzu dindirə.

İndi ha çağıraq, divanəyik biz,
Yar ola bilmədik, daha nəyik biz.
Təpədən-dırnağa əfsanəyik biz,
Hardadı nağılçı, bizi dindirə…

Talandı duyğusu, sozaldı canı,
Hanı, bu sevginin sahibi, hanı...
Az qalır sel olub tutsun dünyanı,
İllah da yüyürüb qızı… Dindirə…

Daşındı bu ömür, bir xəyal oldu,
Onda ki, yanında dili bal oldu.
Lal oldu, dinmədi Ya Rəbb, lal oldu,
Danışmaz, Vasifi yüzü dindirə.


YÜZ İL YAŞAMAQNAN ÇATMAQ OLMAYIR

Bizdən üz çevirən, üz çevir bəri,
Ömrü səndən umduq, qisməti haqdan.
Ağlara qalaydı qara günləri,
Nə ölüb qurtarır, nə yaşamaqnan.

Bu boyda dünyada onsuz da təksən,
Olsan da xoş günlə yanaşı belə.
Başdaşı alınır hayana çəksən,
Üst-üstə qoyanda beş daşı belə.

Daşlara dəyməyin, qəribdi onlar,
Daşlar bir-birini görübmü, görən…
Torpağın üstündə qərib olanlar,
Torpağın altında qəribmi, görən…

Ürəyin yüyürür, gözlərin axır,
Torpağı bir ovuc atdığın yerə.
Yüz il yaşamaqnan çatmaq olmayır,
Bir dəfə ölməknən çatdığın yerə.


…YAXŞI UNUTDUN

Nə sevdin sevən tək, nə üz çevirdin,
Adi təsəlliydin, adi umuddun.
Mən səni hamıdan yaxşı sevirdim,
Sən məni hamıdan yaxşı unutdun.

Neyniyər dodağım şəkəri, qəndi,
Ürəyim payıza, bahara yatmaz.
Daha nə əllərim tumar çəkəndi,
Nə də ki, tellərim tumara yatmaz.

Nə sözün üstündən söz deyəsiyəm,
Nə də bacarmaram, nəyisə danam.
Ömrün sonunacan gözləyəsiyəm,
Məni tanıyırsan, həmin oğlanam.

Dünyanın yolları sevinc qarışıq,
Yolların dünyası müsibətiymiş.
Bir gün məhəbbətdən biz yaranmışıq,
Bizi öldürən də məhəbbətiymiş.

Nə sevdin sevən tək, nə üz çevirdin,
Adi təsəlliydin, adi umuddun.
Mən səni hamıdan yaxşı sevirdim,
Sən məni hamıdan yaxşı unutdun.


DOĞMALARIMA

Ay anam, ay bacım, nə düşünürəm,
Bizi ölənəcən yaşadar ölüm.
Uzağı, bir səhər çıxıb gedərəm,
Uzağı, bir dəfə daş atar ölüm.

Mən deyən olsaydı, düşməzdi yönüm,
Bəndə olammamış pir olanlara.
Məni tay eyləmə, başına dönüm,
Sevinci dünyayla bir olanlara.

Mənim ağrılarım-acım bu gündə,
Hələ yolmamışam, saçım bu gündə.
Bu gündə gəlmişəm bu günə kimi,
Ay bacım, haraya qaçım bu gündə...

Mənim sevinclərim qaçır sazağa,
Kədər isinməyə oda axtarır.
Dərdə yer vermişik aramızdaca,
Boynuna minməyə adam axtarır.

Yuxulu başların ayılmağı var,
Gəbəni yeyəcək güvələr hələ.
Mən deyən səmadan axar buludlar,
Bir ovuc suyuna güvənər hələ.

Ay anam, ay bacım, nə düşünürəm,
Bizi ölənəcən yaşadar ölüm.
Uzağı, bir səhər çıxıb gedərəm,
Uzağı, bir dəfə daş atar ölüm.


GÖNDƏRİR

Qızlarım Gültac və Səyalıya

Elə mən də sizin kimi kövrəyəm,
Gəl ağlayaq, görərsiniz, eh nəyəm.
Üstü-başı, dərdi-səri köhnəyəm,
Fələk vurur hərdən dişə, göndərir.

Ömür buymuş, yol qalmadı varmağa,
Bərə handa, özüm düşdüm qarmağa.
Ürək dağı… Meylim yoxdu yarmağa,
Nə olsun ki, gahdan tişə göndərir.

Kəsməyiblər, kəsilibdir amanım,
Nəyim var ki, nə gizləyim, nə danım…
Bu ömürə nabələddi sarvanım,
Öldürmür ki taxıb şişə göndərir.

Boyu batsın buxunumun-boyumun,
Çaşıb qaldım yarısında oyunun.
Gözləmir ki, külə dönüm, soyuyum,
Elə məni bişə-bişə göndərir.

Bir ömürə həmdəm oldu bu ahlar,
Eh nə danım, şiriniydi günahlar.
Üzümüzə hər açılan sabahlar,
Sizi dərsə, məni işə göndərir.


SƏYYAH

Hər gün ürəyimdən gəlib-gedirsən,
Yaxşı yol tapmısan gəlib-getməyə.
Elə yaxşısını sən eləyirsən,
Qorxuram, başqası gələ, getməyə.

Birdən səsə düşər, qulağın səsə,
Dinlə o sözləri bir yalan kimi.
Hələ harasıdır, ürəyim üstə,
Dünyanı gəzəcən Magellan kimi.

Elə sənsizlikmiş ümid, pənahım,
Hər şeyi yazıram qəmin boynuna,
Heç qubar eyləmə mənim səyyahım,
Dəmir çarığın da mənim boynuma.

Tələsmə, bu yolda, astaca, aram,
Gör neçə gecəmiz, səhərimiz var.
İndidən deməyə bir az qorxuram,
Hələ o dünyaya səfərimiz var.

Tələsmə, adına biçilib bu yol,
Tələsmə, bu yolla tən gedənin yox.
Mənim ürəyimdə sən arxayın ol,
Qapıdan çıxanda ləngidənin yox.

Bu yol nə uzundu, nə də ki, qısa,
Bu yol ömür ilə ölüm arası.
Qəlbimə yol saldın, amma...
Hardasa,
Yolunu gözləyir kimsə, qadası.

Hər gün ürəyimdən gəlib-gedirsən,
Yaxşı yol tapmısan gəlib-getməyə.
Elə yaxşısını sən eləyirsən,
Qorxuram, başqası gələ, getməyə.


ÖLMƏYİN BİR GÖZƏL BƏHANƏSİ YOX

Ömrün sonunacan yaşamaq hədər,
Qəlbimin başında sevgi səsi yox.
Barı heç olmasa doğulmaq qədər,
Ölməyin bir gözəl bəhanəsi yox.

Dağıtdım yarımçıq arzularımı,
Ömrün axırına çıxan yollara.
İtirib sonuncu yolçularını,
Həsrətlə geriyə baxan yollara.

Nədən yarıdıq ki, daha bəsdi...Nə...
Ümidim azalır gələn gecəyə.
Elə bil durmuşam ömrün qəsdinə,
Doğulan səhərdən ölən gecəyə.

Nə yaman dolaşır göylərdə ruhum,
Sısqa bulağıydım, gözü yaralı.
Nəyim var, viranə olmaqdan qorxum,
Bütün arzularım köksü yaralı.

Bu zalım dünyanı sevəndən bəri,
Ağrı-acıları elə var olub.
Mən indi bilirəm, əfsanələri,
Yaradan, əfsanə adamlar olub.

Əzəldən başımın havası bəlli,
Ummadım fələkdən aman, yaşadım.
Onsuz da zamanın vəfası bəlli,
Elə verdiyini yaman yaşadım...

Ömrün sonunacan yaşamaq hədər,
Qəlbimin başında sevgi səsi yox.
Barı heç olmasa doğulmaq qədər,
Ölməyin bir gözəl bəhanəsi yox.


SEVGİNİN DİLİNİ DUYANDAN BƏRİ

Niyə istəyirsən köçüm dünyadan,
Hələ ki, eşqinlə dinə bilirəm.
O dünya, bu dünya, fərqi nədir ki,
Ölsəm də çatmaram sənə, bilirəm.

Nə vüsal görmüşük, nə kam almışıq,
Yazdığım bir yarpaq şeirdi sənə.
Ölüb getməyimmi ovudar səni,
Qalıb yanmağımmı xeyirdi sənə...

Bu zülmət ömürə nə lazım axşam,
Toranı qovuşur hayandan bəri.
Dünyanın dilini yadırğamışam,
Sevginin dilini duyandan bəri.
XS
SM
MD
LG