Keçid linkləri

2024, 17 Noyabr, bazar, Bakı vaxtı 07:39

Dünənin axtası...


Vadud Dusti
Vadud Dusti

-

Arazin o tayından

Vədud Dusti

UÇMAQ

Qartalıq

Adımız qartal

Amma

qartalır dizimiz

qartalır qanadımız

Demirəm uçmuruq

uçuruq biz

Amma

divar kimi

dam kimi

u

çu

ruq

Adam kimi

uçuruq

ŞAM

Çiynində əsərək işıq bayrağı

Dan sökülənədək

kəfəni əynində

gecə ilə döyüşdün

igidcəsinə

qan-tərin içində

yerə güpsədin

gecənin arxasın

doğruldu arzun:

şərəfli yaşadın

şərəfli öldün

İndisə xoruzlar

ayağa qalxıb

səni alqişlayır

Sağ ol... çox sağ ol

Ay ömrünü Günəşə bağışlayan, şam!

TANIMAQ OLMAYIR

Heç kimi, heç nəyi tanımaq olmayır

Dünənin

kişilik vəsfinə həsr edən

bu günün keçirir

müxənnəslər kimi

Axtalıq naminə

sabahın toy tutur

Heç kimi, heç nəyi tanımaq olmayır

Dünənin axtası

bu gün ad sümsünür

ürəyi hələ də

sümürgə olaraq şöhrətə

keçəcək yolları

sulayır büsbütün

süpürür bir daha

Kişilik axtarır sabaha

Heç kimi, heç nəyi tanımaq olmayır

Ömürlük yas üzü görməyən

lıqqalar içində ləhləyən

lovğagöz qarğalar

nədənsə həmişə qaraya bürünür

Belədir dünyamız

Belədir əzəldən

qabandan inəyi tanımaq olmur

heç kimi, heç nəyi tanımaq olmayır

MAVİ MƏSAFƏ

Heç bilirsənmi

bütün qatarların alın yazısı

ayaqlarındadır?

Və təkərlərində

pərdə-pərdə

təkrar Vağzalısı naxışlanıb?

Və üsyan

anlaşılmaz bir kəlmədir

beyinlərində?

Və qəbristan

heç bilirsənmi

bizim enəcəyimiz son vağzal deyil?

Burda yalnız

qatarlar dəyişilir

Biz durnalara qoşuluruq

səfər səfərdir

Və qurtuluş gəraylısı dodaqlarda

mavi məsafədən ötüb

bir görünməz nöqtəyə üz qoyuruq

Yolumuz bir

Və hamı

bir nəfərdir

BİLMƏYİRƏM

Məndə qəmlər nədəndi, bilməyirəm

Mən dağam, qəmsə çəndi, bilməyirəm

Yusifim itməyibdir, amma ürək

Niyə beytül-həzəndi, bilməyirəm

Göz açıb könlümü əsir gördüm

Kimsə atmış kəməndi, bilməyirəm

Bir nəfər hey içimdə nərə çəkir

Mən oyam, ya o məndi, bilməyirəm

Özümü sürgün etdim öz içimə

Hansı torpaq vətəndi, bilməyirəm

Varlığımdan soruşsanız da mənim

Cavabım “yox”du, “hə”di, bilməyirəm

***

Gedibdi; günlərimiz güzgülü, qəzəlli deyil,
Gedibdi, gəlməsi də şerə taydı, bəlli deyil.


Gedibdi, qış bürüyüb dağ–daşı; ağaclarda,
Daha bahardakı tək arxalıqlı – yəlli deyil.


Onu yaratdığı gündən gözü qalıb yerdə,
Göyün beheşti də artıq belə gözəlli deyil.


Deyirdim öldürəcək ayrılıq, mən ölmədim ah!
Ürəkdə olmaya sevgim də düz əməlli deyil!


Düş eşqə düşsən ölüm yoxdu, hey həyatdı daha,
Daha ömür dediyin əlli, yüz, yüz əllı deyil.

“Cahan”

XS
SM
MD
LG