-
Vasif Əlihüseyn
ƏN TƏMİZKAR QADINLAR KİMİ DEYİNİRƏM
Heç nə sənin bildiyin kimi deyil.
Uzaqdan baxanda,
bu tənha evimdə kefdəyəm səncə,
təkliyimi də hiss edərsən
mən ölüncə.
Stolumun üstündə
iştahsızlığımın işarəsi olan
kolbasa qırıntıları,
dünəndən qalmış çörək
və hər gün yanından keçdiyim
zibil torbası var
qapımın ağzında.
Hardasa, evi sildiyim yerdə
şəklimi çəksəm, doyunca gülərsən...
ən təmizkar qadınlar kimi deyinirəm
evi təmizləyəndə...
ən təmizkar kişilər kimi geyinirəm
sən olmasan belə
İsinmir bu otaq, isinmir,
ikicə qızarmış siminə qısılmışam sobanın
rayondan gətirdiyim yorğanıma bürünmüşəm.
uzanıb sabahın açılmağını gözləyirəm
evdən çıxmaq üçün.
QALSAQ, TİKƏ-TİKƏ AYRILACAĞIQ
Qalsaq, tikə - tikə ayrılacağıq,
getsək, Allah bilir unudacaqlar.
Bizi görənlərin başına xeyr,
hələ, min cürə söz çıxaracaqlar.
Kiçik sevgilərin içi doludu,
Geniş ürəklərdən az tapmaq olur.
Gecəni gözləyək, çıxıb getməyə,
Çoxun gecəyarı aldatmaq olur.
Qaçaq bu küçənin çamır yoluyla,
Sevgi ünvanını sonra deyərik.
Sevgini əlində elə saxla ki,
Küçəni çıxdıqdan sonra geyərik.
Qalsaq, tikə - tikə ayrılacağıq,
getsək, Allah bilir unudacaqlar.
Bizi görənlərin başına xeyr,
hələ, min cürə söz çıxaracaqlar.
QAYIT MƏNİ ATAN YERƏ
Bu sabahın üzü gedir,
ömür sona çatan yerə.
Qoy əlini gözün üstə,
boylan günəş batan yerə.
Əllərim bir əlçim çiçək,
yolundadı ləçək-ləçək.
Kim səni hardan görəcək?
qayıt, məni atan yerə.
Ömrümüz birdi, ötüşür,
Yaşayırıq hələ şükür.
Gecələri zülmət düşür,
nənələrim yatan yerə.
